Neden bu kadar formsuzlar?

Neden bu kadar tartışıyoruz kendilerini?

Sanki basketbolun gündeminde başka konu yokmuş gibi.

Sadece bu kadar mı?

Egoları yüksek; diyalog sorunu yaşıyorlar.

Hem oyuncularla iletişimlerinde;

Hem de kenardaki staff ile.

Yetmezmiş gibi saha içindeki koltuklarda oturan seyirciyle de hırlaşmaya başladılar ki; tam kel alaka bir durum.

Bakın işinize; yok laf atmış, şöyle demiş;  elinizde sınırsız yetki; atarsınız dışarıya sataşanları olup biter; bu kadar basit.

Basketbolun ayrılmaz ögeleri hakemlerimizden bir pasaj sunmaya çalıştım sizlere.

Yukarıdaki paragrafların her satırındaki eleştirilerde; haklılık payımın su götürülemeyecek kadar büyük olduğuna inanıyorum.

Ömrüm neredeyse salonlarda geçiyor.

Bazen haftada iki üç maç izlediğim bile oluyor.

Hakem performansları kulüp yönetimleriyle, coachların ortak şikayeti an itibariyle.

Haftanın biten karşılaşmalarının ardından medyaya yansıyan demeçlere bakın.

Ağlama duvarına döndü basketbolun emekçileri.

'Çalamadı, atamadı, göremedi; yazık değil mi bizlere?'

Gerçekten yazık oluyor parkede dökülen terlere;

Hakem sahaya çıkınca duygularıyla değil, mantığıyla hareket etmelidir.

Kesinlikle art niyet aramıyoruz;

Böyle bir iddiamız da  yok;

Yeter ki adil olun, cesur yönetin; sizden istenen bu.

Unutmayın ki;

Boynunuzda asılı o düdük; ayni zamanda vicdanınızın sesi gibidir.