Kapı önüne konulan ifadesiyle, AK Parti'nin bazı adayları 'değiştirme, kenara çekme veya desteklememe' stratejisinin erkili bir şekildetabanda yer bulmaması. Bu durum, 2024 yerel seçimlerinde özellikle büyükşehirlerdeki aday krizleri ve CHP'nin bu durumu, paşalar gibi karşılayarak kendi lehine çevirmesiyle ilişkili.   

AK Parti, 2019'da Ekrem İmamoğlu ve Mansur Yavaş karşısında kaybettiği İstanbul ve Ankara'da yeni bir strateji izledi.  2019'da Binali Yıldırım'ın yerine çevre ve şehircilik eski bakanı Murat Kurum aday gösterildi. Ancak Kurum'un yerel yönetim deneyimi olmaması ve İmamoğlu'nun popülerliği karşısında zayıf kalması, AK Parti içinde eleştirildi.  AK Parti'nin Ankara'da Mansur Yavaş karşısında net bir aday çıkaramaması (örneğin, Turgut Altınok'un adaylığı tartışmalı bulundu), seçmenin "Yavaş'ın devam etmesi" yönündeki eğilimini güçlendirdi. AK Parti, bazı illerde 2019'da kaybeden eski belediye başkanlarını yeniden aday göstermedi (örneğin, Antalya'daki Menderes Türel). Bu durum, *yerel kadrolarda motivasyon kaybına* ve seçmenin "aday tanımazlığına" yol açtı.  CHP, İstanbul ve Ankara'da *Ekrem İmamoğlu* ve *Mansur Yavaş* gibi parlatılmış isimleri aday göstererek AK Parti'nin "aday koyamama" sorununu paşalar gibi bir özgüvenle karşıladı. Bu isimler sosyal medyadaki örgütlenmenin de büyük katkısıyla seçmen nezdinde güçlü bir algı yarattı.   Bazı bölgelerde AK Parti'nin aday belirleme sürecinde dışlanan veya ihmal edilen isimler, CHP'ye yakınlaştı. Örneğin, CHP'nin, MHP'den transfer ettiği bazı belediye başkan adayları, AK Parti'nin ittifak yönetimindeki aksaklıkları fırsata çevirdi. AK Parti'nin aday değişiklikleri, özellikle yerel dinamikleri iyi bilen isimleri kenara itmesi nedeniyle seçmen tarafından İstanbul/Ankara'yı hafife alma olarak algılandı. Buna karşılık CHP, "tanıdık yüzlerle" seçmene cazip göründü. 

Aday belirlemede Ak parti, Merkeziyetçi, deneyimsiz isimlerle yol almaya çalışırken, CHP; Yerel dinamiklere uygun,medyanın ve dahi sosyal medyanın popülariteyi artırdığı liderlerle yol aldı.  Ak Parti'li Seçmen "Neden eski adaylar geri gelmedi?" derken, CHP; "Tanıdık yüzlerle devam" dedi. İttifak konusunda Ak parti'li seçmen, oluşturulan MHP ile koordinasyonsuzluk algısıyla yüzyüze gelirken, CHP; DSP, Saadet gibi partilerle uyum içindeymiş gibi gözüktü.   
AK Parti'nin, adayları kapı önüne koyması, yerel seçmenin beklentilerini göz ardı ederek 'merkezi kararları öncelemesiyle' ilişkili. CHP ise bu durumu, sosyal medyanında desteğiyle fırsata çevirerek seçmenin desteğini konsolide etti.  Ak Parti için risk; Yerel dinamikleri anlamayan aday politikası, 2028'de daha büyük kayıplara yol açabilir.  CHP için ise risk; İmamoğlu ve Yavaş'ın popülaritesine aşırı bağımlılık, diğer illerdeki zayıf performansı örtebilir mi?
Seçmen, çok partili sisteme geçilmesinden bu yana  tanıdığı isimlere kendini daha yakın hissediyor.  Ak Parti dönem kuralını getirerek, adeta kendi topuğunu kurşunlamış oldu. İlk dönemlerinde parlayan yıldızın meteorlarıyla  aynen devam etseydi, alternatifi olmayacağı gibi rakibi de olmayacaktı. Son yıllarda, Uluslararası arenada parlayan yıldız, daha da ışıldayacağa benziyor.