Hepimiz, güçlü olmak isteriz. Ama kibirli olmak istemeyiz. Ancak kibir ve güç arasındaki karmaşık ilişkiyi çözemediğimizden gücü elde ettiğimiz anda kibirle de ilişkiye girmiş oluyoruz. Gücün zirvesinin yani  hayatımızda meydana gelen tüm problemlerden kurtulmanın tadını çıkartırken, kibrimizle insanların kalbini kırdığımızın farkına dahi varmıyoruz.

'Güçlüyüm ama kibirli değilim' şeklinde düşünen insanlara ise yaşantılarını şöyle bir gözden geçirmelerini tavsiye ederim. Mesela ellerindeki gücü kaybetmemek için hayatı bir avcı zihniyeti ile yaşıyorlar mı yaşamıyorlar mı ya da çevrelerine zarar veriyorlar mı vermiyorlar mı ona baksınlar. İnsanlar, gücü gerçek manada elde etseler de bilgilerine, tecrübelerine ve kişiliklerine güvenmediklerinden dolayı ellerindeki gücü kaybetmemek için etrafındakilere tuzaklar kurarlar. Kendi zihinlerinde belirledikleri kırmızı çizgiyi geçenleri ya da tehlikeli bölgeye girenleri bu tuzaklar sayesinde yakaladıktan sonra gözünün yaşına bile bakmadan bozuk para gibi harcarlar.

Kibir ve güç, bir araya geldiği zaman insanı bu derece zalim yapıyor. Kontrol edilemeyen gücün kibri doğuracağını hiçbir zaman hatırdan çıkarmamak gerek. Bu kibir ise insanın kendisine olan özsaygısını yitirmesine, küstahlaşmasına ve kendinden başka hiç kimseyi düşünmemesine yol açar. Bu kibir ile kanaatsiz ve açgözlü varlıklar haline dönüşen insanlar, yeryüzünün tüm kaynaklarını hiç düşünmeden tüketirler.  

GÜCÜ KONTROL ETMEK MÜMKÜN MÜ?
Yaşamı özümseyebilen ve kendisiyle barışık olan insanlar, ellerindeki gücü çok iyi kontrol ederler. Bu kontrolü kaybetmemek içinde zamanını verimli geçirmeli, sosyal çevresindeki saygınlığını korumalı ve her daim vicdanının sesine kulak vermelidir.

Günümüzde teknolojiyi çok iyi kullanılarak güçlü olmanın yolunun, kibirli olmaktan geçtiği izlenimini veren insanlar, gücü elde etmek için yapıcı olmak yerine yıkıcı olmayı tercih etmektedirler. Çünkü zaman zaman güç zehirlenmesine kapılıyorlar. Gücü elde etmek için kibri baştan kabullenen kendisiyle ve çevresiyle kavgalı insanoğlu, yalnızlığının içerisinde boğulmaktadır. İnsanoğlu, beşeri bir varlık olarak yetersizliklerinin farkında olmadığı, etrafıyla güç savaşı içerisinde olduğu, kendisinden farklı olana saygı duymadığı sürece kibir ve güç bir arada barınacak ve insanoğlunu, kendi yalnızlığı içerisinde boğacaktır.