Eskiler bir iş için çok uğraşanlara bir tarafını yırtıyor derlerdi. Son yıllarda siyasette mücadele edenleri görünce, aklıma bu söz geldi.
Evet, bu siyasetçiler bir yere gelmek için, makam sahibi olabilmek için ve itibarlı sınıfta yer almak için bir yerlerini yırtıyor.

Bu yıl siyasi partilerin, Korona süreci öncesi ve de normalleşme süreci ile başlayan il ilçe kongrelerinde neler görüp ne adamların çırpınışlarına şahit olduk. Kimisi geçmişte iki kere il başkanı olmuş yine il başkanı olmak için yırtınıyor. Kimisine il başkanı olarak görev verilmiş, kıvıramamış ve görevden el çektirilmiş, o da yırtınıyor. Kimileri üç beş parti dolaşmış, kafasına göre bir parti bulunca kapağı atmış. Kimi siyasetçilerin aileleri kalabalık ve aile efradında siyaset yapmış, vekillik yapmış insanlar var. Bu sebepten siyaset dışı kalmak istemiyorlar. Elbette bu siyasete soyunanların  yardakçıları, yancıları da var. Bu yanaşmalara baktığımızda, siyasette bir yere gelemeyeceklerini bildiklerinden veya eğitimlerinin ve kültürlerinin yetmeyeceği bilindiğinden, öne çıkan isimlere veya siyasette etkili olanlara yanaşıp ikbal peşine düşmüşler. Rahmetli Vehbi Koç'un kitabında, zengine selam verin dediği gibi, siyasetin güçlü isimlerine selam vermek için yola çıkmışlar. Siyasette inat sahibi olanlara, kendilerini ucuzlatanlara hayret eden  ve arkalarından gülenler de günümüzde oldukça fazla.

Türkiye'de siyaset, güç elde etmek demek, ticari faaliyeti olanların işlerini daha kolay halletmesi demek.siyaset gücü ile ihale ve benzeri işleri kapması demek. Bu koşullarda ben kimseyi eleştirmiyorum. Maalesef sistem bu. Bizim siyasi görüşümüzden veya diğer görüşten şeklinde ayırımcılık olduğundan, hak edenin veya liyakat sahibi olanın fazla değer bulamadığı bir anlayış hakim.

Bu güç hastalarının, partilerine deste deste para bağışladıklarını duyarız da, 10 tane fakir çocuğu sünnet ettirdiklerini, 10 tane genç çifti evlendirdiklerini duymayız. Vaz geçtim, bir tanesinin Mehmetçik vakfına bağış yaptığını öğrensem ve de dekontunu görsem, söz veriyorum haberini yapacağım. Belki de yaptıkları iyilikler için Allah katında sevap da kazanırlar.

Türkiye'de az da olsa ülkesine, milletine  sevdalı idealist siyaset insanları var elbette. Bu ideal sahibi kişilerden epeyce tanıdığım oldu ama yinede genele bakınca sayıları fazla değil. Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlar misali, doğru olanlar, siyasette kabul görmeyebiliyor. Bu idealist ve namuslu şahıslar, torpille iş yapmaz yaptırmaz da. Hak yemez, kimsenin hakkını yedirmez. Rant paylaşmaz, rant paylaştırmaz. O zaman da siyasette kabul görmez.

Ey vatandaş, vaktiniz olunca, parti ofislerini bir gezin. sonra da izlenimlerinizi gazeteciyle paylaşın. Bize de çok malzeme çıksın.
Hoşça kalın, adaletle kalın.