Tüm dünya gözlerini aşı üreten firmalara dikmiş, biran önce aşının çıkmasını bekliyor… Peki böyle bir aşı çıktı diyelim, bize ne zaman gelir? Hemen veya bir kaç ay içinde bu aşıyı alıp yaptırabilir miyiz? Aşı gerçekten etkili olur mu?

Bilindiği gibi bu yazının yazıldığı sıralar henüz koronanın aşısı bulunmamıştı, özel etkili bir ilacı da yoktu. Pleseboya yani içinde hiç bir ilaç maddesi bulunmayan yalancı ilaca karşı etkinliği çok olmayan Remdesivir adlı ilacın bile ABD 3 aylık tüm üretimini satın aldı. Almanya'ya giden maskeye bile el koyup kendi ülkesine gitmesini sağladı. Aşı çıkarsa öncelikle kapitalist ülkeler bu aşıyı satın alacak, üretim de kısıtlı olacağı için bizden bir kaç zengin yandaş hariç hiç kimse aylarca belki de yıllarca bu aşıya kavuşamayacak… Kavuşsa bile çok yüksek bedeller ödemek zorunda kalacak…

Peki ne yapacağız? "Aşısı da yoksa nasıl kurtulacağız bu illetten" dediğinizi duyar gibi oluyorum. Tabi ki kendimizi koruyarak, mümkün olduğunca hasta olmayarak, hastalığı yaymayarak, sağlık sistemimizi çökertmeyerek kurtulacağız. Tabi ister istemez doğal bağışıklığımız hastalık üzerindeki bilgilerimiz artıyor, bu da yaşam şansımızı arttırıyor. 5 Temmuz verilerine göre toplam hastamız iki yüz beş bin yedi yüz elli sekiz… İyileşen hasta sayımız yüz seksen bin altı yüz seksen, ölen hastamız beş bin iki yüz yirmi beş, hastanede yoğun bakımda yatan hasta sayımız bin beş yüz civarında… Bu şu demek, yirmi bin aktif hastamız var, ortalama iyileşme sürecimiz 18 gün, ölüm oranımız da % 2.5… Bu kaldırabilir bir oran, evet böyle giderse doktorlarımızın bilgi ve deneyimleri ve fedakarlıkları ile en azından 1 yıl dayanabiliriz ama bu iki katına çıkarsa kitleniriz, hem ölüm hem de iyileşme sürecimiz çok uzar ve yıkım olur…

Hastalıklar zengin fakir ayırımı yapmıyor hatta görünüşe göre zengin ülkelerde çok daha fazla yıkıma sebep oluyor ama tedavi gerektirdiğinde… Kendi halkının sağlığı olduğunda dost düşman dinlemeden ABD tüm malzeme, ilaç, aşı ne buluyorsa tüm üretimi kapatıp bencilce sadece kendi insanının almasını sağlıyor. Halbuki olması gereken öncelikle risk gurubundaki insanların aşılanmasıdır, ondan sonra gerekirse herkese yapılır…

İşte bu yüzden de Türkiye'ye aşı bulunsa bile geç geleceğini düşünüyorum. Kendimizi sanki aşı bulunmayacakmış gibi düşünüp önlemimizi almamız lazım. Gerçi Mart'ta, Nisan'da hastalığa yakalanmaya göre şuanda yakalanmak çok daha iyi ama yine yakalanmamalıyız.

ABD'nin 3 aylık üretimine el koyduğu Remdesivir adlı ilaç aslında bana göre çok da etkili değil hatta bazı durumlarda eğer düzgün kullanılmazsa ölümcül de olabiliyor ama Amerikan halkı üç aylık stoğu kapattı. "Ne büyük başkanımız var" desinler diye biraz da böyle yapıyor. En tanınmış tıbbi dergi olan  Lanset bile bu ilacın etkisizliği ile ilgili yüzlerce makale ile dolu…

Bence korona günlerinde en doğrusu beslenmemize, uykumuza, hijyenimize, maskemize, fiziksel mesafemize dikkat edip insan topluluklarından uzak durup hasta olmamaya çalışmalıyız. Nasılsa hasta olmayız dersek yanılırız, son aylarda en çok hastalık 25-45 yaş aralığında ve bu yaşlarda da oldukça ölümcül. Bana bir şey olmaz mantığını bırakıp bu işin sadece alınan virüs miktarı ile ilintili olduğunu aklımızdan çıkarmamız gerekir. Hastalandıktan sonra kimin yaşayıp yaşayamayacağı çok belli olmuyor. 20 yaşındaki delikanlı yaşamını yitirirken, 90 yaşındaki nine son derece hafif atlatabiliyor.

(Ozanca sağlık mobbing politika kitabımdan)