Öğretmenler gününü de Koronavirüs gölgesinde kutluyoruz. Pandemi, birçok alanda etkili hasarlara neden olduğu gibi, aynı oranda eğitime de büyük bir darbe indirdi. Türkiye'de okulların kapatılmasıyla birlikte online eğitim süreci başladı başlamasına ama yine fırsat eşitliği kavramı ailenin sosyo-ekonomik durumundan ve bölgesel imkansızlıklardan kopamadı. Bu durumdan en çok  öğrenciler ve öğretmenler etkilendi. Koronavirüs salgını bu hızla devam ederse, özellikle kırsal kesimdeki öğrenciler okulsuz bir yılı geride bırakmış olacaklar. Her şeye rağmen öğretmenlerimizi hatırlamak ve bu önemli günlerini kutlamak boynumuzun borcudur diye düşünüyorum. Öğretmen, öğreten insan demektir. Onun yüreği, bakışı, sevgisi farklıdır. Hangi yaşta olursak olalım, bizleri yetiştirip bugünlere getiren öğretmenlerimize çok şey borçluyuz. Ancak günümüz Türkiye'sinde öğretmenlerimizin sorunlarını hala çözebilmiş değiliz. Atanamayan öğretmenler var, ücretli öğretmenlerin sorunları var, ek göstergeyi bekleyen öğretmenler var. Umarız siyasi irade öğretmenler gününü hatırlamakla kalmaz, sorunlarının çözümü için de gereken adımı atar!

Her geçen gün şunu daha iyi anlıyoruz ki, ancak iyi bir eğitimle çocuklarımızın ve gençlerimizin geleceği şekillenebilir. Bunu sağlayacak olan da hiç kuşkusuz öğretmenlerimizdir. Bilgisi, donanımı, başarılarından ziyade öğrencilerine her zaman insanca yaklaşan; onlara iyiyi ve doğruyu aşılama gayretine dönüştüren öğretmenler birçok insanın hayatında son derece kıymetli bir konumda kendilerine yer buluyor. Öğrenciyi anlayan, ona ailesinden biri kadar sıcak davranan, gerektiğinde sıkıntılarını veya sevinçlerine ortak olan, en önemlisi ona faydalı bilgiler veren ve bunları sadece öğretmekle kalmayıp öğrenmeyi de sevdiren, dolayısıyla gelecekteki eğitim hayatına büyük katkıda bulunan öğretmenlerin hakkı hiçbir zaman ödenemez.

COVİT -19 EĞİTİMİ DE VURDU
Koronavirüs belası eğitimi de olumsuz yönde etkiledi. Bu sorun aslında sadece Türkiye gerçeği olmaktan öte bir dünya sorunu ve Covid-19 ile alışılması gereken yeni yaşam biçimine uyum aşamasında da yine çözülmesi gereken en büyük sorunlardan biri olarak karşımıza çıkıyor. Çünkü pandeminin daha ne kadar süreceği öngörülemediği için eğitim sistemindeki bu "acil uzaktan eğitim" planı da işleyişsel anlamda pek yeterli görünmüyor. Öyle ki Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Örgütü (UNESCO) Covid-19 ile mücadele kapsamında uzaktan eğitime geçilirken dünya genelinde öğrencilerin yarısının bilgisayara erişimi olmadığını duyurmuştu. 826 milyon öğrencinin evinde bilgisayar bulunmadığını açıklayan UNESCO, yanı sıra 1,5 milyar öğrencinin yüzde 43’ünün öğretmenleri ve arkadaşları ile görüşmek ve ders çalışmak için internete erişimi olmadığını ifade etmiştir.

Türkiye'de çoğu öğretmen için uzaktan eğitim süreci, öğrencilerinden tamamıyla kopuş anlamına geliyor. Öğrenciler uzaktan eğitim içeriklerini EBA TV üzerinden takip ediyor veya takip ettiklerini varsayıyoruz. Öyle ki, bazı öğretmenlerin öğrencileriyle iletişim kurmaları, onların ne yaptıklarını izlemeleri, onlara destek sağlayabilmeleri mümkün değil. Bu sorun özellikle kırsal kesimde, dezavantajlı ailelerin çocuklarının devam ettiği okullarda daha belirgin hale geliyor. Öğretmenler için özellikle küçük yaştaki öğrencilere öğrenme desteği, sosyal ve duygusal destek sağlamak oldukça güç.

Öğretmenlerin bir kısmının öğrencileriyle bağının tamamıyla kopmuş olması, okullar yeniden açıldığında karşılaşacakları güçlükler, uzaktan eğitime rağmen yaşanacak öğrenme kayıpları, öğrencilerin bir kısmı için yetersiz bilgi ve beceri ile öğrencinin öğrenmesine destek olmaya çabalayan ebeveynlerin veya aile bireylerinin bu çabalarının sonucunda yanlış öğrenme veya kavram yanılgılarının oluşması gibi olası sonuçlar öğretmenlerde endişeye neden olmaktadır.

Başöğretmen Mustafa Kemal Atatürk'ün birer yansıması olan değerli öğretmenlerimizin bu anlamlı gününü en içten sevgi ve saygılarımla kutluyorum.