Aile hekimliğinde hastaları koronaya karşı korurken, bazı şeylere dikkat etmek zorunda kalıyoruz. Sağ olsunlar devlet büyüklerimiz  de 65 yaş üstüne evden çıkma yasağı getirdi. Bir de raporlu ilaçlarını eczaneden bir kutu olmak şartı ile reçetesiz verilmesini aslında doğru uygulamalar ve uyulması gerekir. Ama bunu halka anlatırken de yanımızda olmaları gerekir. Bu konuyu Ozanca farklı bakış açıları ve başıma gelen soruşturma örneği ile yazmak istedim.

Geçen hafta 60 yaşlarında bir kadın, 85 yaşındaki annesinin ilaçlarını yazmamı istedi. İlaçlar raporluysa eczaneden yazdırmadan alabileceğini söyledim. İlaçların raporlu olmadığını annesinin bu ilaçlarını sürekli kullandığını, evden çıkamadığını söyledi. Ben de annesini hiç tanımadığımı, muayene etmediğimi söyleyip ilaçlarını yazmadım. O ilaçları kendi üzerine yazdırmak istedi, bunun da mümkün olmadığını, çünkü ben ancak kendi tıbbi görüşüm dahilinde ilaç yazabileceğimi söyledim. Annesini gelip görmemi istedi bunun da mümkün olamayacağını, buradan ayrılamayacağımı söyledim. "Annemi getirsem yazar mısınız" dedi. Eer emniyet güçlerinden izin alınırsa veya bir polis memuru eşliğinde gelirse yardımcı olabileceğimi söyledim. Tabi kızdı, beni şikayet edeceğini söyledi ve şikayet etti. Bize sağlık malzemesi konusunda ağır davranan, isteklerimizi yerine getirmek için bin dereden su getiren bakanlığımız anında soruşturma açtı ve savunma istedi. Verdik savunmamızı, bunca iş içinde sanki suçluymuşuz, sanki bize verilen emirleri yerine getirmemişiz gibi…

Bir de dalga geçer gibi bize whatsaptan yazı gönderiyorlar. Korona günlerinde hastalara yardımcı olmamızı, bu sırada SG'nın hakkımızda soruşturma açmayacağına dair… Bunu yazılı istediğimizde ise karşı çıkıyorlar, öyle şey yapamayız diyorlar. Bizim de bu konuda acı tecrübemiz var. Aile hekimliğine geçtiğimiz ilk günlerde misafir hastaya sorgusüz sualsiz bakın dediler. Sonra da 80 tane aile hekimini, hastayı görmeden ilaç yazmaktan mahkemeye verdiler. Hala davalar Ağır Ceza Mahkemesi'nde sürüyor. 1-15 yıl arası hapis cezaları ile yargılanıyoruz. O yüzden de bunu yazılı olarak talep ediyoruz sonradan başımız belaya girdiğinde bu yazıyla kendimizi kurtarmak istiyoruz. Biliyoruz ki böyle zamanda bizim arkamızda asla durmazlar, hatta bizi arkamızdan vururlar.

İşte koronayla uğraşırken bir de önü arkası düşünülmeden, kontrolsüzce çıkarılan, nasılsa kahraman aile hekimi kendini, geleceğini, çocuklarının, ailesinin geleceğini riske eder, sahada bunu düzeltir diye kanun ve genelgeler çıkartıyorlar. Soruşturmalarla da gözünü korkutup hukuki risk almasını sağlıyorlar. Bir çok doktor da soruşturma korkusundan bu riski alıyor ve hukuksuz, kanunsuz işler yapıyor, soruşturma geçirmemek veya hastayla tartışmamak için…
 
Şimdi soruyorum doktor için korona mı SABİM mi tehlikeli? Hangisinden daha çok korksun, çekinsin. Koronaya yakalansa ayakta geçirme şansı %70, iyileşme şansı % 25, ölme şansı % 5… Sanki SABİM daha tehlikeli gibi, ne dersiniz?

(Ozanca Sağlık Mobbing Politika kitabımdan)