Ey sen...! Kimsin?... Bir bulut mu?... Bir kuşun göz yaşımısın?. Bana ve kendine bile cevap veremezsin...! Kendin bile; kim olduğunu bilmiyorsun ki !... Arıyorsun kendini, kendi içinde... Bir duvarda taşmıyım yoksa duvar ustası mı?.... Veya bir kum tanesi belki de bir sineğin kanadı... Yoksa sen, bir köpeğin dilinden aşağı akıttığı salyamısın ?... Belki de sen tanrının bir parçasısın ?... Aslında sende bilmiyorsun kim olduğunu?... Nerede ve neden olduğunu !!! Bu ağır sorumlulukta ne diyorsun kendince onu da bilmiyorsun sen... Hep aynı şeyler... Bazen de diyorsun, çoluk çocuk gelecekleri felan.... Kendine bir görev yüklüyorsun değil mi ey sen !!! Bazen güdülmek bazen de gütmek istiyorsun... Bazen ağlamak hatta bazı zamanlarda küfür etmek istiyorsun sinkaflı sözlerle.... Eşini seviyorsun bazen ... Bazen de nefret ediyor, çıkmaz la boğuşuyorsun sen !!! Sen... sen ey sen...! Hep rol ... Kendine bile bir rol verdin.. . Oynuyoruz aslında ... Hepimiz iç dünyamızı yaşarken dış dünyamıza maske yüklüyoruz... Hepimiz yalan dolan çarşısından üstümüze ucuz roller almışız... Bu düzen bitecek... Az kaldı!... Kendimizi bulacağız ve sahte DİNLERDEN kurtulacağız!.. Tanrıyla yüzleşip kalanlarla yürüyeceğiz. Sonsuza dek... Az daha sabır deyip, son tufanı göreceğiz... Kalırsan, ‘cenneti’, ölmeden göreceksin ... Anlamadıysan da ölüp ‘cehennemi’ göreceksin... Hem de bir daha dirilmemek üzere... Bekle beni... Can yakanların canının yanacağı güne kadar bekle... Az kaldı !.. (...)