Her geçen gün değerlerimizden uzaklaşıyoruz.
Tabi ki herkesten de…
Daha çok şeye sahip olma hırsıyla doluyoruz...
Kimseye güvenmemek adına daha az kişiyle görüşmeye başlıyoruz…
Kimse kimseyi dinlemiyor, her konuda ahkam kesmekten…
Herkes de herşeyi biliyor…
Sevmek konusunda temkinliyiz, sevgi beklerken karşıdan fazlasını bekliyoruz…
Saygı beklerken hassasız, başkasına gösterirken "niye ki" diyoruz…
Düşündükçe şöyle bir etraflıca, herşeye bakış açısı değişiyor insanın…
Neyi, neden, kim için yaptığını sorgulamaya başlıyorsun…
Bulunduğumuz ortamlarda sahte bakışlar, sahte gülücükler, sahte sevgi gösterileri…
Ve maalesef ki siz de sahte cevaplar vermek zorunda kalıyorsunuz…
Gittikçe "siz" ve "ötekiler" oluyorsunuz…
Oysa düşünmek lazım, 1 dakika sonra başımıza neler gelebilir?
Belki bir anda büyük bir doğa olayı ile karşılaşacağız…
Bunca salgın hastalık varken ortalıkta, belki bir anda hastalanacağız…
Hayat aslında bu kadar pamuk ipliğine bağlıyken, neden sahte ki herşey?
Oysa önemli olan yaşadıkça, nefes aldıkça, kıymet bilmek, ona göre yaşamak en güzeli…
Sizi sevenleri sevin, sarılın onlara… Hayat kısa…