Dört duvar arasına hapsolduk günlerdir...
Yaşlılarımız var evde…
Kendi kendimize kaldık… Kendimizi dinliyoruz...
Ve bunu çoğunlukla bütün dünya ile birlikte yaşıyoruz…
Aynı duygularla…
Aynı düşüncelerle…
Aynı korkulara karşı…
Zaten günler öyle çabuk geçiyor ki, sabah olmadan akşam, akşam olmadan sabah oluyor derdi eskiden büyüklerimiz…
Kimilerinin saçı sakalına karıştı…
Kimilerinin saç boyası geldi…

Kimileri işsiz güçsüz kaldı, kimileri evine erzak şu bu stokladı..

Kimileri hayatını nasıl devam ettireceğinin, ailesine nasıl bakabileceğinin hesabını yaparken, kimileri de gidemediği tatil yerlerini özledi...
Kimileri yürüyüş yaptığı yerleri özledi…
Kimileri yediklerini, içtiklerini, eğlendikleri yerleri…
Öyle ya havalar ısınmaya başlıyor…
Keşke şimdi şurada olsaydım, buraya gidebilseydim, şunları şunları satın alırdım, yerdim içerdim dediğimiz zamanlardayız…
Herşey internete, dijitale dönüştü…
İnternet siparişleriyle hallediliyor birçok ihtiyaçlar… Alışverişler para yerine kartlarla özellikle temassız kartlarla yapılmaya başlandı.

Dört duvar arasına hapsolduk günlerdir…
Birbirimizle sohbet etmeye, tv başında toplanmaya, haberleri, uzmanları can kulağıyla dinlemeye başladık…
Her biri ayrı şeyler söylese de, mantığımızla, aklımızla hayatımızda var olan hijyeni daha fazla katmaya, insanlara dikkat etmeye, kalabalık yerlerden uzak durmaya da başladık…
Sahiller, caddeler, sokaklar dahil tabiat da dinleniyor biraz…
İnsanoğlunun tahribatından Koronavirüs yüzünden rahatladı doğa…
İnsanlara daha önce kıymetini bilmediklerimizin, ne kadar değerli olduğunu öğretiyor...
Hijyeni, temizliği, kendinden başlayarak çevresini, doğayı temiz tutmayı öğretiyor...

Ah bu Koronavirüsü…
İnsanlara o kadar çok şey öğrettin ki… Hala da acı tecrübelerle öğretiyorsun…
Bu salgın hastalık yüzünden ölenlere Allah'tan rahmet, ailelerine başsağlığı ve sabırlar dilemekten ve bu virüsten uzak durmaya çalışmaktan başka bir şey gelmiyor elimizden…
Allah hepimizi korusun…