Günümüz toplumunda insanlar arasında yaşanan gerginlikler, kavgalar o kadar çok arttı ki, bazen özür dilemek bile bir işe yaramıyor. Tıpkı Meclis'teki kavga ve küfürleşmeler gibi. Ama yine de özür dilemek; barışı, sevgiyi, saygıyı ve hoşgörüyü hakim kılan uygar bir davranış biçimidir.  

Başta siyasetçiler olmak üzere, pek çok insan, özür dilemenin küçültücü ve onur kırıcı bir davranış olduğunu sanır veya en azından öyle düşünür. Oysa özür dilemek, bir sanat dalı olduğu kadar, saygının ve sosyal terbiyenin de bir gereğidir.

Bugün gelişmiş toplumlarda bir yaşam tarzı haline gelen "özür dileme sanatı", insanlar arasındaki çelişkili ilişkiler sonucu doğmuştur. Yeryüzünde kusursuz insan olmadığına göre, bütün güzellikler, kötülükler ve kusurlar insanlar tarafından ortaya konulmaktadır. Bu açıdan insanlar arasındaki ilişkilerden kaynaklanan kötülükleri ve kusurları ortadan kaldırmanın veya asgari düzeye indirmenin en geçerli yolu özür dilemeden geçer. Bu aynı zamanda medeni insan olmanın da bir gereğidir.

İnsanların yaşam biçiminden, yorucu ve yıpratıcı çalışma hayatından dolayı ister istemez stres içinde olmaları son derece doğaldır. Özellikle ağır çalışma koşulları, yaşanan gerginlikler göz önüne alındığında, bu stresin daha da arttığı dikkati çekiyor. Stres içinde bulunan bir insandan, "kusurlu davranışınızdan dolayı özür dilemelisiniz" şeklinde bir istekte bulunmak, insanı daha büyük streslere iter ve ilişkilerin daha çok bozulmasına neden olur. Ancak burada dikkat edilmesi gereken husus, neden özür dilememiz gerektiğini iyi bilmemiz ve yapılan bir hata ile dilenen özür arasında orantı kurmamız gerekmektedir.

Yaşadığımız her ortamda hepimiz yanlışlar yapabiliriz, hatalı tutum ve davranışlar içinde olabiliriz. Bu hataların ve yanlışların tek telafisi karşılıklı özür dilemekle giderileceği için, hiçbir zaman özür dilemeyi küçültücü ve onur kırıcı bir davranış biçimi olarak algılamamalıyız. Özür dilemek, erdemli insan olmaktır. Bunu bir kültür veya sanat olarak kabullendiğimiz an, insanlar arasındaki tüm ilişkilerin sürekli iyiye, güzele ve doğruya gideceğini unutmamalıyız.

Özür dilemek, bağışlayıcı bir davranış olduğu kadar, aynı zamanda o insanı kazanmak ve onurlandırmak gibi güzel bir ahlak biçimidir.