Günümüzde artık yalan söylemek doğal karşılanır hale geldi. Toplumda neredeyse yalan söylemeyen insanı bulmak, karanlıkta iğne aramak gibi bir şey oldu. Son zamanlarda siyasette hakaret içerikli öyle sözler söylendi ve söyleniyor ki, millet bu sözleri şaşkınlıkla ve hayretle  izliyor. Ağzına geleni söyleyen insanlar, yalanın, hakaretin, iftiranın ve nefret söylemlerinin adını "yanlış anlaşıldı" diyerek kılıf buluyorlar.

Ülke gündemine bomba gibi düşen sözler sarf edeceksin, ekonomik dengeleri alt üst edecek beyanlarda bulunacaksın, insanları ötekileştirecek sözler söyleyeceksin, belli bir kesimi aşağılayıcı hakaret içeren sözler sarf edeceksin, tepkiler gelince "yanlış anlaşıldı" diyerek söylediklerini inkar edeceksin, ya da yanlış anlaşıldı diyeceksin. Bu yönteme başvuran siyasetçileri ibretle izliyoruz. Bu yüzden de ülkede gerginlik ve şiddet hiç bitmiyor. Kendine oy vermeyene "bela" okuyacaksın, demokratik hak arayanlara "terörist" diyeceksin, tepkiler gelince "ben böyle bir şey söylemedim veya böyle demek istemedim, yanlış anlaşıldı" şeklindeki ifadelerle işin içinden sıyrılmaya çalışacaksın. Sıkıştığında yalana başvurmayı ahlaki sayan insanlar, söyledikleri hakaret içerikli sözleri inkar edenler, bir anlamda başarılı olduklarını düşünüyorlar. Aslında siyaset bu değildir. Siyaset; her şeyden önce hizmet işidir, nezaket işidir, eleştirilere tahammül gösterme işidir, onurlu duruş işidir, rakiplerini sevmesen de karşındakine saygı duyma işidir.

Hani deriz ya, "ağzından çıkanı kulağın duysun" diye. İnsanların ağzından çıkanı çoğu zaman kulağı duymuyor, ağzına geleni söylüyor. Hele bu sözler siyaseten basının ve medyanın önünde söylenmişse, bu sözler gündem oluşturuyor ve  günlerce tartışma konusu yapılıyor. Söylenen bu sözlere tepkiler artınca, bu durumda kurtarıcı yöntem olan "yanlış anlaşıldı" devreye giriyor ve o kem sözlerin üzeri bir güzel kapatılıyor. Kendince yalanı, hakareti, iftirayı söyleyen insan, kamuoyu önünde aklanmış olduğunu zannediyor. Sürekli böyle bir algı oluşturuluyor. Ancak hakaret içeren sözlerden sonra yaratılan gerginliklerin ortadan kalkması, azalması ne yazık ki bir hayli zaman alıyor. Bundan da ülke ve millet zararlı çıkıyor.

Yalan ve iftira yoluyla birbirilerini karalayanlar ve bunu meslek haline getirenler, önemli bir ayrıntıyı unutuyorlar. Son yıllarda siyasilerin birbirilerine karşı söyledikleri ve hakarete varan sözcüklerden toplumun gerçekten midesi bulanmaya başladı. Yapılan bir araştırmaya göre de, toplumda yüzde 69.4 oranında ahlaki kriz yaşandığına inanılıyor. Her işte, her koşulda yalana başvurmak, siyasi rakipleri karalamak, aşağılamak çare değildir. Çare, millete hizmet yolunda aş ve iş sağlamaktır. Siyaseten hakarete varan sözlerle ülkenin zaman kaybetmesine tahammülü yoktur!