Türk-İş'in açıklamasına göre açlık sınırı 2438, yoksulluk sınırı 7942 lira… Demek ki ülkemiz çalışanlarının % 99'u yoksulluk sınırının altında yaşıyor. Yani tüm işçiler bu şekilde yaşıyor.  Devlet memurlarının çok büyük çoğunluğu hatta çok maaş aldığını düşündüğünüz doktorların % 90'ı bu paranın altında çalışıyor. Bu nasıl olur, nasıl bir gelir dağılımı adaletsizliğidir, anlamak mümkün değil…

Hatta ülkemizde çalışan nüfusun % 65'inin asgari ücret aldığını düşünürsek, açlık sınırının 2438 lira olduğu da belirtildiğine göre demek ki % 65 çalışanımız aç...
Bu paraya razı olan en az çalışan sayımız kadar olan işsiz sayımızın ve onların nasıl geçindiğini düşünemiyorum bile…

Yaşadıklarımız ortada, gerçekten 10 yıl önce 2 çocuğumu özel okulda okutabildim, ev sahibi olabildim, yılda 1 yurt dışına çıkabiliyor, yılda 10 gün tatil yapabiliyordum. 10 yıl önce jep kullanıyordum, benzini çok düşünmüyordum. Ama şimdi az yakan küçük aracıma tüp taktırarak ancak bütçemi dengeleyebiliyorum. 10 yıl içinde hiç bir yatırım yapamadım, jepi sattım, küçük araba aldım. Şimdi olsa asla çocuklarımı kolejde okutamazdım, 10 yıldır yurt dışına hiç çıkmadım desem yeridir. Tatilse ancak annemlerin yazlığı…

Eskiden yani 10 yıl önce hafta bir dışarıda arkadaşlarla yemek yerdik. Şimdi artık çocuklar büyüdü, artık bana çok yük olmamaları, hiç bir şeye yatırım yapmadığım, hiç taksidim olmamasına rağmen ayda bir bile gidemiyorum…

Eskiden her mevsim iyi mağazalardan kendime, eşime, çocuklarıma kıyafetler alabiliyordum, 10 yıldır pazardan veya indirimden ancak alışveriş yapabiliyorum.

Eskiden yani 10 yıl önce gittiğim düğünlerde duruma göre en az çeyrek altın takıyordum, şimdilerde ise sırf takı takmamak için düğüne gitmek istemiyorum, mazeret üretiyorum çünkü şimdi taksam bütçem oldukça fazla açık veriyor…

Ben 30 yıllık hekim olarak bu durumdaysam -ki konuştuğum bir çok arkadaşım da benim gibi- diğer çalışanların durumunu düşünemiyorum bile. Evet halime şükrediyorum, beterin beteri vardır diyorum. Benim çalışmam değişmedi, aynı işi aynı şekilde 30 yıldır yapıyorum, hatta yıl içinde terfiler alıp maaşımda görece yükselmelerde oldu. Çocuklarım büyüdü, masraflarım azaldı. Ama buna rağmen ancak yaşamımı sürdürebilecek kadar kazanıyorum. Benden az maaş alan milyonlarca kesimin halini düşünemiyorum bile…

Peki kişi başı düşen milli gelirimiz 10 yılda yükseldiği maliye bakanımız tarafından açıklandığına göre benim de standardımın yükselmesi gerekmiyor mu? Yani benim hayat standardımın artması gerekmiyor mu, niye sürekli düşüyor? Benim almam gereken kişi başı milli gelir kime gidiyor? Ben toplum içinde en iyi kazandığı düşünen meslek erbabıysam, bu kadar insanın kazancı yoksulluk sınırı üstünde kazanan % 1'lik kısmıma gidiyor… Eğer en çok puanla alan, en zor eğitimi alan en önemli görevi yapan en çok çalışan mesleklerden birini yaptığım halde ben ve meslektaşlarım bu parayı alamıyorsa, bu parayı hangi % 1 alıyor, merak ediyorum .
(Ozanca sağlık mobbing politika kitabımdan)