Bugünlerde bir furya sürüyor. Normale dönmeye başlandığı bugünlerde kronik hastalığı olan bu yüzden de koronaya yakalandığı zaman ağır geçirme, hatta ölüm riski olabilecek kişilerin çalışır veya çalışamaz raporlarını aile hekimlerinin vermesini istiyorlar. Ama tabi aynı durumdaki sağlık ve MİT personeli aslı bu izni kullanamıyor ve asla nasıl bir rahatsızlığı tehlikesi riski olursa olsun, hiç bir şekilde sağlık çalışanı kronik hastalığından dolayı idari izin kullanamıyor. Bu şekilde kendinden çok daha az hastalığı olan ve kendinden çok daha az riskli ortamda çalışabilecek olan çalışanlara aile hekimleri idari izin yazmaya, bu sorumluluğu almaya zorlanıyor, çok hazin bir tablodur bu…

Neyse bu ayrıntı vatandaşın çoğunu ilgilendirmiyor, onlar vah vah edip kendi işlerini görmeye, idari izinli olup AVM'lerde gezmeye, plajlara gitmeye, akraba ziyareti, kahve lokanta gibi yerlere gidip avantadan çalışmadan para kazanma peşinde koşmaya devam ediyor. Bu bencilliğe alıştırılmış toplumun başka türlü davranması zaten beklenmiyordu. Hazırı kazanmadan tükettiğimiz son 20 yılın sonucunun bu olması kaçınılmazdır zaten…

Aslında sorun şurada, korona hastalığı kronik hastalığı olsun olmasın herkes için bir risk taşıyor. Aslında bunun azı çoğu yok, hastalık seçiyor çok riskli kişiye bir şey yapmıyor, hiç risk düşünmediğimiz kişiyi de al aşağı edebiliyor. İşte bu ayrımı devlet kendisi de yapamadığından ilerde tazminatlar söz konusu olursa ki olası bir patlama yani korona salgının çok artması -ki bu zaten bekleniyor- durumunda sorumluluğu atacak, kurban edilecek birileri arandı. Bunlar içinde aile hekimleri kurban seçildi. Şöyle ki eğer aile hekimi kronik hastalığı olan birine rapor vermez ve bu kişi kronadan hastalanır ölürse, suç çalışamaz raporu vermeyen aile hekiminin. Eğer aile hekimi kronik rahatsızlığı olan kişiye çalışamaz raporu verir ve bu kişi çalışmazsa, maaşını SGK'dan alacak ve daha sonra yapılan incelemede aslında bu kişinin yeteri kadar riski olmadığı, aslında çalışabilecekken aile hekiminin raporu yüzünden çalışmadığı saptanırsa, SGK o raporu veren aile hekimine bunu rücu ettiriyor ve ödediği parayı aile hekiminden alıyor…

Şimdi siz aile hekiminin yerinde olsanız nasıl karar verirdiniz? Önce bu soruma cevap verin. Sonra da hangi hastanın riskli, hangi hastanın risk olduğuna karar veremeyen, bu yüzden de sorumluluğu aile hekimin üzerine atan hükümetin düştüğü acizliği düşünün. Bu nasıl bir açmazdır, nasıl bir muammadır, karar verin…

Evet hekim olarak yıllarca hastalık raporu verdik ama kişinin o andaki durumuna göre idi, yani kişi gelir muayenemizi yaparız, üç gün, beş gün, on gün istirahati gerekiyorsa karar verir, veririz istirahatini ama bu bambaşka bir şey… Kişi hastalanabilir mi diye rapor vermek ve buna zorlanmak, her iki türlü de çok yüksek tazminatlar ödemek zorunda bırakılmak, bu mesleği artık iyice zıvanadan çıkartan bir durumdur…

Ne hakkınız var sizin Aile hekimlerini böyle zor durumda bırakmaya? Ne hakkınız var sizin vatandaşla aile hekimini bir kez daha karşı karşıya bırakmaya, şiddete maruz bırakmaya, tazminata mahkum her türlü çıkmaz sokağa sokmaya, ne hakkınız var sizin bu mesleği artık yapılamaz hale getirmeye? Yazıklar olsun… Doğru dürüst bir genelge bile hazırlayamayanlara ve bu iş için her zamanki kurban, ayak işlerinden sorumlu, harcanabilir olarak gördüğü aile hekimlerine bunca gereksiz yük bindirenlere… Daha derim ama henüz devlet memuruyum diyemiyorum…

(Ozanca sağlık mobbing politika kitabımdan)