Korona krizinden beri hükümet bir takım önlemler alıp buna uymayanlara para cezaları kesmeye başladı. Önceleri üç bin yüz elli lira olan bu cezalar artık günümüzde dokuz yüz liralara kadar düştü. Hükümet bu cezalarla hem caydırıcı olup yasaklara daha iyi uymamızı sağladı hem de zaten sıkıntıda olan kasasını da doldurma yoluna gitti. Böylece bir taşla bir kaç birden vurmuş olacaktı…

Fakat geçenlerde bir mahkemeden bir karar çıktı. Adana’da salgın yasaklarını ihlal ettiği gerekçesiyle polisin para cezası kestiği vatandaş, mahkemeye gitti. Sulh mahkemesi, “Polis sadece tutanak tutabilir” diyerek cezanın geçersiz olduğuna karar verdi. Yani Adana 5. Sulh Ceza Hakimliği, salgın dolayısıyla maske, sosyal mesafe ve 65 yaş sokağa çıkma yasaklarının ihlali üzerine polis tarafından yazılan cezaların ‘'Geçersiz'' olduğuna karar verdi.

Mahkeme, ‘'İdari yaptırım kararı ancak mülki amir tarafından verilebilir. Polis tarafından sadece ihlale ilişkin tespit tutanağı tutulabilir'' hükmüne vardı. Adana'da bir vatandaşa verilen 789 liralık ceza da bu gerekçe ile iptal edildi. Bugüne kadar polisin verdiği korona virüsü tedbirleri kapsamındaki cezaların 1 milyar lirayı aştığı, bu kararın emsal olması durumunda tüm cezaların iptal edilebileceği sonucu çıktı.

Davayı açan avukat Mahmut Akgül, “Karar emsal niteliğinde olacaktır. Sokağa çıkma yasağı, maske takma zorunluluğu ve buna benzer idari para cezalarında kolluğun keyfi uygulama yapamayacağına ilişkindir. Mahkeme salgın süresince polis tarafından kesilen cezaların hukuki olmadığını ortaya koymuştur“ dedi.

Şimdi ne olacak? Bu karara istinaden cezayı ödemeyenlere dava açılırsa emsal kararı gerekçe göstererek parayı ödemeyecekler. "Devletin kestiği ceza ödenir" diye işi güzarlık yapıp ödeyenlerin ise paralarını geri alma şansları yok. Bir kez daha ödemeyenler şanslı çıktı. Zamanında ödeyenlerse enayi yerine kondu…

Bir suça bir ceza öngörürken işin hukuki alt yapısını hazırlamadan yaparsanız bu sonuç zaten kaçınılmazdır. Daha önce üç bin yüz elli lira ceza kesilen 65 yaş üstü emeklilerimiz vardı "zaten maaşım bin beş yüz lira bunu ödersem aylarca aç kalırım ödemeyeceğim, hapse atarsa atsın" diyorlardı ve ödemiyorlardı. O yüzden de dokuz yüz liraya indirildi. Daha ödenebilir hale gelirse "belki ödenir" diye düşünüldü herhalde…

Para cezaları dünyanın her tarafında tartışılan bir konu olmuştur. Dokuz yüz lira gariban için büyük paradır ama zengin için kafede otururken verdiği bir kahve parası, bir ayakkabı parası olabilir. Keşke biz de bir çok Avrupa ülkesi gibi gelire göre ceza sistemine geçebilsek. Yandaşın para içinde yüzdüğü, vatandaşın açlık sınırının çok altında yaşadığı, bizim gibi gelir dağılımının çok adaletsiz olduğu ülkelerde aynı cezayı verirseniz, zengine çerez parası olur, caydırmaz… Fakir parası olmadığı için ödemez, dolayısı ile yine caydırmaz. Evet hazinenin paraya ihtiyacı var ama çözüm bence bu değil… Gerçi yandaş ne yapar eder torpilini bulur, polise baskı yapar, o cezayı ödemez, gene olan orta gelir gurubuna olur ama dediğim gibi çözüm de sağlamaz…

Peki "çözüm ne olur" derseniz çözüm tabi ki halkı bilinçlendirmek… Zaten bilinçli olan halk önlemlerini alıyor asla maskesiz çıkmıyor, sosyal mesafeyi koruyor. Önlemini almayanlar, her şeyi devletten bekleyen, kendi başına asla karar veremeyen, neyi gösterirlerse ona itaat eden biat kültürü ile yetişmiş bilinçsiz kişiler… Ayrıca bu yazdıklarımın okumuş olanları var ki çok daha vahim ve tehlikeli… Çevrelerini de etkileyip virüsün çok daha hızlı yayılmasını sağlıyorlar.
Belki de en iyisi gerçekten "ölen ölür, kalan sağlar bizimdir" deyip her şey normalmiş gibi hareket etmektir. Bırakın cezayı, kısıtlamayı… Ekonomi de canlanır, ne olacak sonunda beş yüz bin kişi ölür, biz de kalanlarla devam ederiz, ne dersiniz?
(Ozanca sağlık mobbing politika kitabımdan)