Dünyanın her yerinde korona ile mücadele eden sağlık çalışanları tehlike altındadır ama hiç bir ülke sağlık çalışanını bizim kadar ihmal etmiyor. Çin'de sağlıkçıya dokunan ölüm cezasına kadar gidebilen cezalarla yargılanıyor. Ayrıca sağlık çalışanına verdiği ekipmanları bir çok videoda izledik, o ekipmanın ki saydım 25 parçadan oluşuyordu bize bir parçası bile verilmiyor. Gidip kendi paramızla alıyoruz… Buna rağmen sağlık çalışanlarının üçte birini hasta etti, onun da üçte birinin ölümüne engel olamadı.

İtalya, Fransa, İspanya gibi ülkelerde sağlık özelleştiği için insanlar kafalarına göre doktora gidemiyorlar ancak çok hasta iseler gidiyorlar. O da randevu ile aile hekimine gidebilmek için günler öncesinden randevu alıyorsun. Aile hekimi sevk etmeden hastaneye gidemiyorsun. O yüzden de hekimlerin ve sağlık çalışanlarının enfekte olması çok daha zor oluyor… Hepsi de gerekli teçhizat ve donanımı olduğu için de hastalık bulaşımı az oluyor. Buna rağmen bu ülkelerde ölenlerin ortalama% 18'i sağlıkçılar…

Almanya da çok büyük bir titizlikle ve sağlıkçısını en iyi kıyafetlerle donatarak, iki hasta arasını 15 dakika tutarak ve doktorları 3 gün ara ile çalıştırarak, dinlenme ve uyku beslenme molalarını yeteri kadar vererek, şimdilik sağlıkçılarını korumaya çalışıyor ama orada da hastalık kapan doktor sayısı bir hayli fazla…

Ülkemizde ise sağlık çalışanına neredeyse hiç bir şey vermeyen, verdiği göstermelik 2 günlük malzemenin de hemen tükendiği ve gerisinin gelmediği, sağlık çalışanının maskesinden el dezenfektanına, eldiveninden bonesine, tek kullanımlık önlüğünden deterjanına kadar kendi parası ile aldığı bir sistemde çalışma koşullarını ağır olduğu, hala hasta memnuniyetinin beklendiği, hastanın kanunsuz, akıldışı, saçma sapan isteklerini yerine getirmediğimiz için hala soruşturma açıldığı, sağlıkçısına, belediye çalışanı, polis, jandarma, anket elemanı, ilaçlamacı kadar önem vermeyen, onları her türlü techizatla donatıp sağlık personeline ölürse nasılsa yerine gelecek var, sıkıntı yok gözü ile bakılıyor. Ülkemizde sağlık çalışanlarında % 30'un üzerinde hastalık ve ölüm beklemek herhalde müneccimlik değildir.

Zaten bir çok ülkenin geçtiği veya geçebildiği, bizim ise çeşitli kaygılardan (yaşamdan önemli hangi kaygı varsa artık) bir türlü geçemediğimiz sokağa çıkma yasağı yüzünden önümüzdeki günlerde hastanelerin ve sağlık kuruluşlarının dolup taşmasını bekliyoruz… Rakamlardaki hız onu gösteriyor. Bunun içinde müneccimlik yapmaya gerek yok… Epidemilerin rakamları aşağı yukarı bellidir ve tüm halk sağlığı uzmanları da benimle aynı görüşte… Bu yoğunluk sırasında, uykusunu alamayan, gerekli teçhizatı ve donanımı olmayan, beslenmesine, hijyen koşullarına dikkat edemeyen sağlıkçıların hastalanması kadar doğal bir şey olmaz herhalde…

O yüzden sağlıkçılar tavandan döner istemiyor çünkü tavandan döner ön safhada çalışan tehlike halindeki personele hiçbir katkı sağlamaz. Döner aslan payını alan çoğu iktidarın adamı pozisyondaki idareci kesime yarar… Onlar da hiç bir tehlike altına girmeden o paraların tadını çıkarırlar. Sağlık çalışanları normal maaşlarına razı… Onların beklentisi gerekli giysi ve teçhizat… Hiç olmazsa ölümleri İtalya'nın, Fransa'nın altında tutabilirsek başarılıyız demektir… Ama ben hiç sanmıyorum ve ne yazık ki hiç yanılmıyorum...
(Ozanca sağlık mobbing politika kitabımdan)