Avrupa ülkeleri gittikçe artan hastalıklar sonucu önlemlerini artırıyorlar. Daha önce açtıkları kafeterya, lokanta, eğlence yerlerini kapatıyorlar, akşamları sokağa çıkma yasağı uyguluyorlar, esnek mesaiye geçip mümkün olduğunca evden çıkmamaya çalışıyorlar. Bizde ise onca artışa rağmen getirilen tek yasak sağlık çalışanlarının izinleri istifaları ve emekliliği yasağı, sanki sorumlu sağlık çalışanlarıymış gibi…

Okulların açıldığı bugünlerde biz mesafe riskimizi daha çok artırıyoruz, esnek mesafeye tüm bilim kurulu ve sağlık bakanımız geçilmesini tavsiye etmesine rağmen bir türlü geçemiyoruz. Bilhassa iş yükümüzü temas yükümüzü artırıyoruz, bilim adamlarının tüm tavsiyelerini kulak ardı ediyoruz. Şuanda kısıtlama uygulanan zamandan o kadar saklanmaya çalışıldığı halde çok kötü durumdayız, önümüzdeki kış döneminde bu artış katlanarak artacağı kesin, buna rağmen bizde açılım devam ediyor. Ekonomik kriz bahane edilerek daha çok insanın bilhassa da sağlık çalışanlarını hayatı riske ediyor.

Avrupa ülkelerinde okulların tatil edilmesi düşünülüyorken bizde okulların açılması konuşuluyor, hem de neredeyse hiç bir geçerli önlem almadan. Ayrıca sivil toplum kuruluşları ve belediyelerin de önlem almasını engelleyerek yapılıyor bu. Ondan sonra da yükü sağlık çalışanın sırtına bindirip onları köle gibi çalıştırarak sorunu çözmeye çalışıyorlar.

Aslında yapılması gerenler hemen hemen dünyanın her tarafında aynı, bunu yapmamak için, sayıyı düşük tutmak ama yandaştan başkasına para gider korkusu yaşamak, aman şahsım ve çevrem zarar görmesin, diğerleri ne olursa olsun, demek sorunu çözmüyor daha da büyütüyor ve içinden çıkılmaz hale sokuyor…

Her gün yüzlerce sağlık çalışanı hastalanıyor, sağlık çalışanına test yapılmıyor, aman hasta çıkar rapor alırsa ne yaparız korkusu ile grip aşısı yapılmıyor. Aman yandaşıma kalmazsa onlar hasta olur korkusu ile izin vermiyoruz, aman dinlenirken kriz çıkarsa ne yaparız korkusu ile istifa etmesine hatta emekli olmasına izin vermiyoruz, yerine personel koyamazsam hastalık artar, olay çıkar, iktidarım gider korkusu ile… Koku ile sağlık çalışanın köle gibi çalıştırıyoruz adeta tüm ülkede korku imparatorluğu kurup diktatörler gibi dediğim dedik, her şeyi ben bilirim nidaları ile ülkeyi ve sorunları çözmeye çalışıyorsunuz ama başaramıyorsunuz, her geçen gün kötüye gidiyoruz…

Halkın ihtiyacı olan zatürre aşısını ve grip aşısını hatta maskesini karşılayamaz, halkı kuru ekmeye muhtaç edersek, nasıl başa çıkacağız bu hastalıklarla? Bu hastalıktan kurtulmanın en önemli unsuru iyi beslenme, iyi uyuma, stressiz bir ortam… Nasıl olacak bu ekonomik, baskıcı, vurdum duymazlık içinde bilemiyorum…

Ülkemizde yaşayan 20 milyon kişi açlık sınırının altında kazançla geçinirken nasıl tavsiye edebiliriz iyi beslenin diye, nasıl tavsiye edebilir günde en az 3 maske kullanın diye? Adam demez mi bana maskeden çok ekmeğe ihtiyacım var diye…

Bu ülkede yandaş değilsen yaşamak çok zor, hem halk olarak hem de hekim olarak…

(OZANCA SAĞLIK MOBBİNG POLİTİKA KİTABIMDAN)