Gerek ülkemizin içinde yaşadığı iktidar kaynaklı gelir dağılımının eşitsizliği, açlık sınırı altındaki asgari ücret, yoksulluk sınırı üstünde maaş alamayan çalışan insanlar ve hiç çalışmadan sadece iktidara sırtını dayadığı için çok zengin olmuş bir yandaş sınıf zaten depresyon ve anksiyeteye sebep oluyordu, bir de pandemi eklenince buna depresyonda dünya lideri konumuna geldik. Nedenlerini geçen yazımda yazmıştım, şimdi bunun kısaca sonuçları üzerine yazmak istiyorum.

Ağır depresyon, anksiyete ve kaygılar yüzünden artık çok sinirli bir toplum olduk, bu yüzden insanlar terim yerindeyse tam bir barut fıçısı. Dokunsan patlayacak durumdalar, bunun sonuçlarını yolda, trafikte, hastanede başta olmak üzere her yerde görüyoruz, artık insanların birbirine tahammülü kalmamış, hiç kimse birbirini idare etmiyor, herkes kavgaya hazır. Çoğu insanın silahı var, silahlanma hat safhada, silah bulundurmayanlar yanlarında, arabalarında beyzbol sopası, bıçak ve benzeri aletleri taşıyorlar. Ülkemizde beyzbol oynanmadığı halde en fazla beyzbol sopası satılan ülkeler sıralamasına giriyor. İnanılmaz bir silahlanma, kendini koruma, saldırma, savaşma arzusu ile dolu yaşıyoruz, zaten bunların tüm sebepleri de depresyon aslında…

Ülkemizdeki kadın cinayetlerinin en fazla işlendiği ülke olması hayvanlara gösterilen onca şiddet, en küçük bir aksilikte kötü giden olaylarda işi kolluk kuvvetlerine bırakmayıp kendimizin halletme girişimi, aslında ülkece içinde bulunduğumuz depresyonun bir sonucu…

O yüzden hastanelerde aile sağlığı merkezlerinde şiddet hiç durmuyor, her gün bir şiddet olayı ile karşı karşıya kalıyoruz, zaten çok az ücretle çok fazla çalıştırdığımız sağlık çalışanlarını ve bilhassa da doktorları bir de şiddet göstererek iyice işten soğutuyoruz, o yüzden de sekiz bin doktor -ki bunların büyük çoğunluğu çok iyi doktor- bir yılda devlet hastaneleri ve aile sağlığı merkezlerinden ayrıldı, ya özel sektöre geçti hatta büyük çoğunluğu yurt dışında çalışmaya başladı.

Yine gerek iktidarın kötü yönetimi gerekse pandemi artışı yüzünden ülkemizdeki intihar vakaları da çok arttı. Normalde Kuzey Avrupa ülkelerinde güneşin aylarda çoğalan intihar vakaları ülkemizde hemen her ay artan bir ivmeyle görülmesi yine bu konuda liderliği Kuzey Avrupa ülkelerinden almamıza maalesef sebep oluyor.

Geçmiş yıllarda iktidarın mobbinge taviz vermesi hatta bir çok kurumda mobbingi kendisi yapıp istifaya ve intihara insanları sürüklemesi bir de pandemi koşulları eklenince bunun çok daha artması intihar, tüm aileyi yakınlarını öldürüp intihar etme, katliam yapma ihtiyacı gibi olayların artmasına sebep oluyor. Gün geçmiyor ki hemen her gün ülkenin bir tarafından tüm ailelerin katledildiği haberlerini alıyoruz, bunlar da hep aslında yaşadığımız depresyonun sonuçları…

Artık sokağa çıkmaya, hakkımızı aramaya korkar olduk. Depresyonun bir diğer özelliği de bulaşıcı oluşudur, çevrenizde onca insan depresyondayken siz de ister istemez bu koşullarda değilseniz bile depresyondan kurtulamazsınız, o yüzden depresyonla mücadelede kimse "bana ne" diyemez çünkü depresyon toplumsal bir hastalıktır, hele bizim gibi çok görülüyorsa sanki bir pandemi varmış gibi önlem alınmalı toplum bu hastalıktan en kısa sürede kurtulmalıdır.