Evet bu sözü yoğun bakımda entübe etmekte olduğu genç hastaya söyledi doktor arkadaşım. Çok üzüldüğü, elinden başka bir şey gelmediği, ölüm ve yaşam arasındaki gencecik bir insanın belki de son isteği içindi bu cevabı artık çok geç…

Peki bu genç insanın son isteği neydi? Neydi bu kadar geç olan yapılamaz olan? Genç hasta nefes alamaz durumda her hareketi ağrı verirken doktora, arkadaşıma şunu söylemişti "ne olur bana aşı yapın"… Arkadaşımın cevabı da "artık çok geç olmuştu."

Bunu bana söylerken arkadaşım ağlamaklı idi, işini iyi yapan ama sürekli yoğun bakımdaki genç hastalarla uğraşmaktan dolayı, onların elinden kaymasından dolayı sürekli hüzün, sürekli, hüsran ve sürekli ölümle genç ölümle karşılaşmaktan dolayı neredeyse yirmi yıl yaşlanmış gibiydi, çökmüş ve bu meslekten nefret eder hale gelmişti, en kısa zamanda istifayı düşünüyordu çünkü henüz emekli olacak yaşa gelmeden kendini bitmiş hissediyordu.

Evet yoğun bakımlarda artık gençler var ve maalesef de ölümler, hem de uzun süre acı çekerek olan ölümler hep bu gençleri buluyor ve gerçekten bir hekim olarak çaresiz kalmanın acısı ile bu hastalarla uğraşmak onlara şifa vermek için bizler savaşıyoruz ama çoğu zaman elimizden bir şey gelmiyor, avuçlarımızdan kayıp gidiyorlar, hem de uzun süre çaba harcadıktan acılarına ortak ettiklerinden sonra…

Aşı bu salgını durdurmak için şu anda elimizde olan tek çare, maalesef henüz coronanın bir ilacı yok, verilen ilaçlar çok az fayda ettiğini bile bile veriyoruz çünkü çoğu zaman o çok az iyiliğe bile hastamızın ihtiyacı oluyor, onunla yaşama tutunabiliyor. Aşı ise iki dozu yapıldıktan en az on beş gün sonra etkili olabiliyor yani ilk dozdan iki buçuk ay yani yetmiş beş gün sonra ve bu sürede kişinin kendini koruması gerekiyor. Aşı oldum serbestim yine olmuyor çünkü bu sefer de çevredeki aşı olmayanları korumak için yine maske takmak gerekiyor.

Aşı olan hasta olmuyor mu, evet oluyor ama yoğun bakımlık olan olmuyor… Aşının yan etkisi var mı evet var, yüz bin kişide altı kişide kalp krizi yapıyor. Bundan korkan insanlar bin kişide bir kişiyi kalp krizi geçirten o çok popüler ağrı kesiciyi leblebi gibi yutmaktan çekinmiyor.

İşte son pişmanlık fayda etmiyor, o kadar acıdan, o kadar ağrıdan, nefes alamamaktan, yatağında boğulmaktan, aylarca ölüm kalım, yaşam ölüm arasında gidip gelmekten bıkan genç  aşı karşıtı doktora yalvarıyor "ne olur bana aşı yapın", doktor arkadaşımın yanıtı ise artık çok geç oluyor…

Aşı olmak istemeyenleri bence yoğun bakımlarda çok değil birkaç saat tutmak isterdim. Hem oradaki kendileri gibi aşı karşıtı olan fikirdaşlarına moral verirler, hem de çektikleri acıyı görüp aşı karşıtı olmanın nelere mal olduğunu görürlerdi.

Şimdi bazıları diyecek "ama yoğun bakımda aşı olanlar da var", evet var ama bu sadece % 2 civarında % 98'i aşı olmayanlar… Bu istatistik, bu yazdıklarım belki de entübe edilen hastanın son isteği sizleri çok tatmin etmeyecek, aşı olmamakta o engin bilgilerinize, o engin inancınıza, o çok akıllıca olduğunu düşündüğünüz mantığınıza dayanarak karşı çıkacaksınız ama biz sizin için acı çekmeye ne kadar dayanacağız bilemiyorum… Çünkü artık bizde güç kalmadı.

(Ozanca sağlık mobbing politika kitabımdan)